Het effect van verduurzamen op een natuurlijk moment

De keuze om verduurzamingsactiviteiten te koppelen aan voor de hand liggende momenten in de onderhoudscyclus van een gebouw lijkt een open deur. Vaak zijn dat momenten van groot onderhoud, renovatie of vervanging. Zeker wanneer de financiering ervan is voorzien binnen een meerjarenonderhoudsplan betekent dit vaak 1 ding: er is budget! Maar is dat wel zo’n slimme timing? Ligt hap-snap-verduurzaming niet op de loer?

Vuiltje in je oog

De onafwendbare noodzaak van vastgoedbeheerders om te verduurzamen gaat vaak gepaard met de begrijpelijke tegenzin om alle consequenties onder ogen te zien. Los van de technische vraag (wat, hoe) is de fasering lastig en de financiële impact groot. Dat geldt zeker voor beheerders met een korte planhorizon of zij met een vastgoedportefeuille met veel mutaties. Het risico dat gedane investeringen zich bij verkoop onvoldoende terugbetalen is niet aanvaardbaar. Dit beperkt de mogelijkheden sterk.

Om maar ergens een begin te maken wordt dan maar voor dat verduurzamen op een natuurlijk moment gekozen. De “pijn” van de investering komt dan immers ook op het onderhoudsbudget terecht. Vanuit waardebehoud bekeken kan dit een wat kortzichtige benadering zijn.

Verduurzamen wanneer het uitkomt

Wanneer vastgoedeigenaren een langere planhorizon kunnen hanteren ontstaat de mogelijkheid om het anders aan te pakken. Zeker wanneer je te maken hebt met een portefeuille kan een andere fasering slimmer zijn. Binnen een veelomvattende gebouwrenovatie kunnen ook minder populaire (lees: minder snel terugverdienende) maatregelen worden genomen. Toetsing op eTvT gebeurt immers op het gehele pakket. Zolang deze binnen de geplande levensduur van het object valt is van een sluitende businesscase sprake. Verduurzamingsrenovatie die exact samenvalt met een natuurlijk moment wordt zo minder dwingend. Door technisch verantwoord met een onderhoudsbudget te schuiven kan dit alsnog ter dekking dienen.

natuurlijk moment

Verduurzaming enkel op natuurlijke momenten

– – –

misschien wat te weinig van het goede …

Voors en tegens van “vrije verduurzaming”

Het loskoppelen van een al te strikt opgevolgd onderhoudsplan heeft als voordeel dat meer naar bijkomende kosten kan worden gekeken. Vaak voorziet een MJOP alleen in 1-op-1 vervanging. Wanneer inpassing van een andere techniek aan de orde is dient vaak (een deel van) een operationeel gebouw te worden aangepast. Denk daarbij bijv. aan de aanleg van vloer- of wandverwarming i.c.m. een warmtepomp of gevelaanpassingen bij het toepassen van hoogisolerende technieken. Zulke ingrijpende renovaties vragen om een geïntegreerde aanpak.

Nadeel van deze methode is wel het minder strikte sturen op “rentabiliteit” van de investering. De waardevermeerdering van het gebouw wordt immers pas bij verkoop ervan zichtbaar. Vrije verduurzaming zou zo bezien meer een gevolg van goede vastgoedontwikkeling moeten zijn dan van slimme instandhouding. Want: dat met een open blik naar de toekomst klaargemaakt vastgoed zelf de toekomst heeft (en dus meerwaarde) lijkt ook wel duidelijk. Vraag is wie die boodschap durft te verkondigen…

______________________________________________________________________

Op zoek naar evenwicht in de verduurzaming?  bel of mail ons gerust!


Foto met dank aan: deskgram.net

Meer lezen: Energie besparen? zet eerst een stapje terug!